Bo temá kaminhu di straviada
Bo dixa-m mundu di dôr
Bo uní pa senpre bos kapéla
Bo konverte-m n'un sofredor
Bo inganá-me na kel dia, ke bo dose miludia bo da-m konsolason
[?] Ki n'otru dia mi xei d'aligria, N bá temá bo benson
Foi un spónte grande kónde es dezê-me ke bo bai sen despedí
Bo txá-me sô rekordason

Bo éra keride, bo éra konxide
Sima un grande stréla luminóze la na séu
Éra un sertéza na bo, sabura de fésta na bo mon
Na son de Mimosa, bo instrumente ke bo amá txeu
Ta na nha ideia kes note de lua xeia
Kel serenata de lar en lar

Inda N t'uví na janéla
Kel son tãu dose de bo violãu
Kel xoradinha na note de luar y stréla
Mi N ka krê seí d'es iluzãu
Inda N t'oiá bu imájen ta txigá di viájen
Kansóde ma tude kontente
Depôs d'un grande note d'arkada
As-vêz sen ganhá nada, sô p'alegrá tude jente
Mi N ka ta lenbrá de ter uvide bo dezê kema nãu
Sô N ta lenbrá bo paixãu

Kónde pa kazamente na son de bo violin
Kunpanhóde pa vióla, kavakin ma violãu
Noiva ta txorá junte ma Mimosa
De bóxe de barui de fogete, de bóxe de murmure de multidãu
Sónte já éra bo nóme, bo da-m bo dixa-m
N ta lenbróde pa iternidade
Sónte já éra bo nóme ke inda ta limenta-m
Pa bo memória N ta pedí
Un minute de silense